Rozdział 19

„A Little bit more”

Gregor

Junior Caldera i Keely Pressly “A little bitmore”

“The more I see you, the more I want,

just a little bit more,

just a little bit more”

Gdy tylko wróciliśmy po treningu do domu, Lizzie wzięła swój telefon i ruszyła do łazienki.

-Idę porozmawiać z Ewką- rzuciła i zniknęła za drzwiami. Poczułem czystą wściekłość. Rozmawiała ze wszystkimi. Z Thomasem, Ewą, a nawet zupełnie obcą panią psycholog, tylko nie ze mną. Widziałem na treningu, jak uśmiecha się do Morgensterna. Zaczynam wariować. Jestem zazdrosny o najlepszego przyjaciela. Ale przecież widzę, jak im dobrze w swoim towarzystwie. Rozmawiała z nim, a powinna mi wypłakać się w ramię.

Ruszyłem w stronę lodówki i wyciągnąłem puszkę piwa. Wyłożyłem się na kanapie i wgapiłem bezmyślnie w telewizor. Lizzie wyszła z łazienki po dwóch godzinach. Godzinach, które mogła spędzić ze mną.

-Co się stało?- zapytała, widząc mnie z piwem w ręku.

-Nic- mruknąłem, nawet na nią nie patrząc.

-Co robimy na obiad?

-Zamów pizzę- zbyłem ją, ale ona usiadła obok i popatrzyła na mnie z troską.

-Gregor, co się dzieje? Możesz mi powiedzieć- usłyszałem jej zmartwiony głos.

-Nic, po prostu… jestem zmęczony- odpowiedziałem. Jak tak mogę? Co mnie ugryzło? Nie odezwałem się, choć tak wiele chciałbym jej powiedzieć. Ale co ona sobie pomyśli? Że jestem skończonym egoistą.

-Mogłabym coś dla Ciebie zrobić?- spytała, a ja wziąłem ją w ramiona i wyszeptałem jej do ucha:

-Mów do mnie. Potrzebuję Cię. Chcę być jak najbliżej Ciebie, chcę Ci pomóc. Nie chcę, żebyśmy mieli przed sobą tajemnice- powiedziałem co mi na sercu siedziało. Lizzie chyba zrozumiała, bo wtuliła się we mnie mocniej i zaczęła:

-Czuję się… zagubiona. Nie mogę się odnaleźć. Tak jakby już nic nie było stałego. Wiem tylko, że ty mnie kochasz, a ja kocham Ciebie. Jesteś jedynym, czego jestem pewna.- powiedziała, a ja złożyłem na jej ustach długi, namiętny pocałunek, jakbym chciał przejąć od niej cały ten smutek i sprawić, żeby była szczęśliwa.

Zamówiliśmy pizzę i resztę dnia spędziliśmy na oglądaniu idiotycznych komedii. W sumie bardziej zajmowaliśmy się sobą niż filmem. Gdy na ekranie pojawiły się napisy, Lizzie usiadła mi na kolanach, a ja pocałowałem ją. Raz, drugi, piąty. Kochałem patrzeć w te jej błyszczące oczy, a teraz takie były, choć tak dawno nie widziałem w nich szczerego blasku.

-Co jutro robimy?- zapytała w przerwie przed kolejną porcją moich całusów. Poczułem gorącą skórę jej pleców pod swoimi palcami.

-Nie wiem, a masz jakieś plany?

-Masz ochotę na podróż do Linzu?- zapytała, a ja znów zasypałem ją pocałunkami.

-A co będziemy tam robić?- szepnąłem, poruszając brwiami. Wplotła palce w moje włosy i zaczęła się śmiać, odchylając lekko głowę do tyłu. Złożyłem pocałunek na jej szyi.

-Nic nieprzyzwoitego- uśmiechnęła się słodko.- Mam w Linzu mieszkanie i zostało tam trochę moich rzeczy.

Pokiwałem tylko głową i znów zaczęliśmy się całować. Pragnę jej teraz, jak jeszcze chyba nigdy.

-Idę wziąć kąpiel- zrobiłem zawiedzioną minę, a Lizzie tylko się uśmiechnęła i ruszyła na górę do łazienki. „Nie potrafię kontrolować własnego ciała”, przemknęło mi przez myśl. Uśmiechnąłem się zawadiacko. Wszedłem po schodach i bezceremonialnie otworzyłem drzwi łazienki. Ruszyłem w stronę ogromnej wanny, w której siedziała moja dziewczyna. Jak stałem, tak wpakowałem się do pełnej wody wanny.

-Oszalałeś?- zapytała. Na jej twarzy błąkał się cień uśmiechu.

-Tak- powiedziałem i zacząłem ją całować tak łapczywie, że aż brutalnie. Oddawała mi pocałunki i powoli ściągała ze mnie kolejne części garderoby. „Co ja robię? Czy na pewno mogę? Po tym wszystkim?”, zapytałem się w myślach, ale od razu je odrzuciłem. Jeśliby tego nie chciała, dawno by zaprotestowała.

Składałem pocałunki na jej szyi, ramionach, policzkach. Czułem, jak szybko bije jej serce, gdy lekko ssałem jej piersi. Zaczęliśmy poruszać się w tylko sobie znanym rytmie. Dłonie Lizzie błądziły po moim ciele i sprawiały, że czułem, jakby wybuchało we mnie milion wulkanów. Jej gorący, szybki oddech na mojej szyi przyprawiał mnie o zawroty głowy. Jęknęła, gdy staliśmy się jednością i był to najpiękniejszy odgłos, jaki miałem przyjemność słyszeć.

Rozkoszowaliśmy się sobą długo. Wziąłem Lizzie na ręce i przeniosłem na łóżko. Pocałowałem jej kobiecość i znów złączyliśmy się w jedno, razem brnąc na szczyt.

-Kocham Cię- szepnęła mi do ucha. Pocałowałem ją ostatni raz i opadłem na poduszki. Ułożyła głowę na moim ramieniu, a ja objąłem ją. Słuchając, jak uspokajają się nam oddechy, zasnęliśmy, wtuleni w siebie.

---------------

Przepraszamy za kolejną dawkę słodkości, ale to już naprawdę nie potrwa długo :D

Dziękujemy bardzo za ponad 3000 wyświetleń! Jesteście wielkie!!! W życiu byśmy się tego nie spodziewały :)

Całusy, Milka i Molly :***